"Okumak, kafanı dertlerden kurtarmaz; dertlerinle daha şık tartışmanı sağlar." – Franz Kafka"
"Okumak, kafanı dertlerden kurtarmaz; dertlerinle daha şık tartışmanı sağlar." – Franz Kafka"
-İyi konuşanı değil,iyi dinleyeni alkışlamak gerekir.
-Yarayı iyileştirenlerden birisi ilaç ise,diğeri de zamandır.
-İnsanları,hayvanları ve doğayı sevin sevebildiğiniz kadar;nasılsa sevgi parasız...
Ben en çok kalemimi kaybettim dünyada. Kim bulduysa, cümlelerimin tekrarını yazamadı. Ben en çok kağıdımı kaybettim dünyada, kim bulduysa buruşturup attı bir kenara. Ben en çok aklımı kaybettim dünyada. Kim beni bulduysa, hiç acımadı bana. Ya bir tutanakla kayıt altına alındım; kendimi bile hatırlamadığım anlarda.
-Benim olan eşek, elalemin katırından daha değerlidir.
\*
-İnsanların gücü bedenlerinde değil, kafalarındadır.
\*
-Kocanızı, karınızı anladığınızı söyleyerek övünmeyin. Kadın psikoloisi ile erkek; erkek psikolojisi ile kadın anlaşılamaz.
Köpek cehennemine düşmüş bir kedi gibiyim. Köpeklerle beraber olduğuma mı yanayım; yoksa ateşler içinde olduğuma mı yanayım? Offff offfff! Köpekler cehenneminde bir kediyim. Köpeklere bir kemik değeriyle peşkeş çekilmekteyim. Kulaklarıma köpek sesleri ateş gibi dökülür. Gördüğüme mi yanayım, duyduğuma mı yanayım?
Bana kusurlarımı söyle, beni eleştir diyen insanların tuzaklarına sakın düşme. Onların dediklerini yaparsan ya bir dost, ya bir arkadaş kaybedersin; ya da yeni bir düşman kazanırsın.
Mektubunuz var bu mektup içinizden geldiği gibi olsun içinde itiraflar olsun kısacası biraz farklı ve kendinize dönük olsun sevgi dolu umut biraz da hüzün hadi ozaman mektubumuza başlayalım benim mektubumun konusu dünya...
Bazen en zor soruları çözersin de, en basit soruda hata yaparsın. İşte o hata hayatta yaptığın en büyük yanlışlık olur. Sen benim en büyük hatamsın, tıpkı en basit sorularda yaptığım gibi.
Facebook’u açıyorum. Uzun süreli gözlemlerden sonra face geyiklerini öğrendim galiba. Bir süre, sanal sanal zaman geçirmek iyi geliyor. İyi geliyorsa, gülüyorsam kırk yılda bir, hoşbuldum valla... Yalnızlıklar yurduna hoşbuldum... “Hoşbuldum anasını satiiim !” değil tabi... Satmasam iyi olur ama Sophie’nin seçimi gibi bir seçim yapacaksam, babasını satmayı yeğlerim
Kendimi boğuyordum ettiğim vedalarda. Başarılı olamıyordum, veda ettiğim yere yapışıp kalıyordum, veda ettiğim yerde can veriyordum.
alışmak, üretmek ve kazanmak adına bize söylenenlerin yalan olduğunu biliyorum. Sabahın köründen akşamın karanlığına kadar ağır işlerde çalışan insanların her fırsatta yorgun bedenlerini biraz olsun dinlendirebilmek için uyumaktan başka çareleri mi var?
Bazen düşünüyorum da; hiç mi yazmasam…
Yazmasam belki daha hayırlı olacak ama…
Ama o zaman da boş dönen bir değirmenin taşları gibi kendi kendimi öğütüp dururum.
Kim bilir, bel ki de kendi kendime zarar vermemek için yazıyorum…
VTV'ye ilk kez konuk oluyordum ancak heyacanlı değildim. Zira bu benim ilk televizyon programa katılışım değildi. Ulusal olarak; ilk konuk olduğum televizyon Hilal Tv. idi. Sonra Uluslararası, Katar'dan, El-Cezire'den tut İran televizyonuna kadar röportajlar verdiğim olmuştu. Kaldı ki, iyi-kötü yine Malatyamızda yayın yapmakta olan yerel televizyonlarından Kanal Malatya'da
