"Bugün 20 Eylül 2025. Hâlâ bir distopya yazıyorum. Keşke sadece kurgu olsaydı." – Margaret Atwood (Kurgusal)"
"Bugün 20 Eylül 2025. Hâlâ bir distopya yazıyorum. Keşke sadece kurgu olsaydı." – Margaret Atwood (Kurgusal)"
Eğer yemeğe karşı bir düşkünlüğünüz varsa, her yolu denediniz bin bir türlü diyetler yaptınız ama hala vücudunuz televizyondaki mankenlerle yarışamıyorsa, yani şişman olduğunuz fikri içinizi kemiriyorsa, boş veriyorsunuz o günü kibrit kutusu peynir ve iki
Bogazda ucan her martıda umutlarım gizli benim..Hepsine de fısıldadım umutlarımı...Parlayan bir ışık görürlerse onun benim umudum oldugunu söyledim onlara..
/ bu yazının kaderi, okuyanın anlayışına bağlıdır. /
Günün yorgunluğuymuş, derslermiş, çekler-senetlermiş.. Hepsi portmantoya. “Şimdi biraz huzur” der, avludan kapıya yönelirsiniz. Kapıdaki sanat size hoş geldin der. Hoş ve safa geldin ey stresli kul!
içimdeki umutları yok eden kente her sabah uyanıyorum sessizce.Gözlerim yanıyor.Uzaklara bakıyorum yoksunuz...
Bu metin, insan ve evren yaratılışının tesadüfi olmadığını, yüksek bir amaç doğrultusunda şekillendiğini savunuyor. Kuran'dan alıntılarla desteklenen anlatımda, Mü'minun Suresi 115. ayeti özellikle vurgulanarak, varoluşumuzun boşuna olmadığı ve her varlığın bir amacı olduğu fikri işleniyor. İnsanın Allah'a kulluk etmesi ve O'nu doğru şekilde takdir etmesi, yaratılışın temel amacı
Serçenin ölmesinde bile bir bildigi vardir kaderin.Simdi olacaksa bir sey
yarina kalmaz, yarina kalacaksa bugün olmaz.Bütün mesele hazir olmakta.Madem
hiçbir insan birakip gidecegi seyin gerçekten sahibi olmamis, erken birakmis
ne çikar, ne olacaksa ol
hani hep deriz ya,çocuk olsam, ben de bu parklarda koşup oynasam;
hani hep büyüsek deriz küçüklüğümüzde;
gerçekten istiyor muyuz,yoksa kaçmak için bir yol mu hayal ediyoruz,
kim daha şanslı adledebilir ki kendini;
zamanı geri çeviremeyeceğimize göre hayatın iyi yönlerini görmeye
güneşli bir günü pembeye dönüştürecek bir düş zamanımız bile yok bizim...
