"Yazarlık, boş sayfaya anlam yüklemekle değil; anlamı boş sayfaya yüklemiş gibi yapabilmekle ilgilidir." – Umberto Eco"
"Yazarlık, boş sayfaya anlam yüklemekle değil; anlamı boş sayfaya yüklemiş gibi yapabilmekle ilgilidir." – Umberto Eco"
Geçmiyordu hiç bir şey, yaşamdan yana aldığımız her bir yara kalıyordu, belki pas tutuyor, belki küfleniyor fakat yinede duruyordu içimizde bir yerlerde.
Ve işin acı yanı, her gün bir yenisi daha ekleniyordu aldığımız yaralara...
Bazen kendimi hiç kimsenin çözemediği bir matematik problemini çözen matematik dahisi gibi hissediyorum. Bazen ise kafasındaki düşünceleri toparlayamayacak kadar dağıtmış bir ayyaş hissediyorum kendimi. Bazen şiir delisi, bazen müzik manyağı, bazen resim çılgını hissediyorum kendimi. Bazen bir orkestra şefi, bazen hapishane kaçağı, bazen ise güneş karşısında tutulmuş ay
YZ
Fakir bir ailenin tek cocugu olarak dunyaya geldim. Erken yaslarda once annemi, daha sonra babami kaybettim. Imam hatip lisesi mezunu dindar bir bireydim. Ta ki gucu ele alana kadar...
az önce oturduğun sandalye boş. içtiğin çayın bardağı boş. yüreğimse senle dolu. neden bir sandalye gibi senin yokluğunu kabullenemiyorum.
Uykuya dalmak üzereyken huzuru ne kadar özlediğini hayal meyal anlıyorsun ve bu his her gece tekrar eder. Yastığın yumuşaklığı, çarşafların serinliği hayattan bezginliğini her defasında unutturur, sabaha kadar.
ne çok hayaller kurar şair ile yazarlar!..belki de, Tanrıyı çekiştirerek geçer ömrü; bilmiyorum!,.
Öcalan gençliğinde namaz gılarmış. Bak bak bak! “Ağzının domalmasından Ömer deyeceği belliydi.” hesabı; bunun arkasından ne geleceğini tahmin etmek hiç zor değil. Besbelli ki; Öcalan’a af düşünüyorlar ve bizi buna hazırlıyorla sevgili günlüğüm. Öcalan’ı cici göstermeye çalışıyorlar. Öcalan’ı bile af etmeyi düşünüyorlar da Memed Amca’nın yüz sekiz liralık
E.
Adın geçtiğinde tüm bildiğim isimleri sildim şimdiye kadar, silmeye de hazırım.
O gece ervah sanki büyük bir vatan ve vazife aşkıyla doğruldu kutlu kabirlerinden. Ulubatlı Hasan büyük bir heybetle ve satvetle bayrağı bir kere daha dikti İstanbul surlarına. Minarelerden yankılanan ezanlar ve selalar bir milleti derin uykusundan uyandırdı; bir mıknatıs misali meydanlara çekti. Vicdanları uyananlar, meydanları kendilerine mescit edindiler.
Haksızsam kes kafamı kopar, akan kanın rengi kırmızı değilse sen haklısın.......
