Şiir > Bireysel
nostaljik
Doğum Günü
Hava soğuktu ve kalabalıktı gece...Kalabalığın arasında buldum seni, etrafa gülücükler saçarken.Unutulmaya mahkumdu o gece söylediğim her
üzgün
Harabeden....
Yüreğimin yalnızlığı öyle büyüktü, öyle büyüktü ki şehrimin yüzyıllardır kilitli kapılarını surlarıma yaslanan bir yaralı yolcuya
üzgün
Korkmak Neyi Halleder Anne
Sevmeyi çiçeklere bakınca öğrendim anne / Karanfiller kabrinde açınca da kan ağlamayı
üzgün
Hayatın Ayyaşlığı
Sarılıp geceye karanlığı arkadaş eyledim yine bu gece / Bütün yalnızlıklar soframda meze
olumlu
Seviyorum Seni
Sazınla, sözünle, türkülerinle, / Seviyorum seni. / Beyaz güvercin özgürlüğünde,
üzgün
Öylesine
Yalnızlık yaralı bir kuşun kanatlarında takılıp kaldı gökyüzünde.. / Yıldızlar söndü, ay ışığı
dramatik
Duyabiliyorum
Gecenin karanlığında kaybolmuşum yine, dışarda sessizliğin dışından gelen bir ses fısıldıyor.İhtirasa yasak kurban istediğini duyabiliyorum,hissedebiliyorum en
üzgün
Sessizce Sıyrılıversem
sessizce sıyrılıversem gün ağarırken / kimseyi çağıracak mezarlığım yok /
olumsuz
Masal Gibi Bişey
saçmalık, sapanlık, karanlık, karamizah ve sersemlik / serseri saatler, yalan dolan mazeretler ve