Şiir > Yaşam
düşündürücü
aynı kalabalıklar
Yürümüşüm kalabalıklar arasında; / Yürümemişim kalabalıklar arasında. / Bensiz kalabalıklar;
üzgün
Kirpiğinde Asılı Kalan Son Arzu
Kimselere duyuramadığı çığlıkta, / Sessizce boğulan anne... / Çatışmaların sisine
üzgün
Beni Seviyorum
Durgun sularda yetişen bir çiçektim, dualarla çıktım yolculuğuma habersiz. / Yarınlarım; umutlarımdı. Köreltemedi
üzgün
gül yüzlü
yokluğun başakları filizlenirken / bütünlüğü yokolma sürecinde bitkin tarlalarımda /
olumlu
Anneme Söyleyemediklerim
Anneme, / Onca zorluğa katlanıp beni dokuz ay karnında taşıma yürekliliğini gösterdikten sonra,çetin
üzgün
Ayrılığa Beş Var
Saat kaç be Osman? / Yediye çeyrek var..... / Bulutları görüyor musun;yağmur başlayacak,