İnsan aslında enerji topudur ve insan denen enerji topunun iki ana enerji merkezi vardır. Bunlardan birincisi; beyindir. Beyin bilgelimizin ve ruhsallığımızın gelişmesi ve anlayışlılığımızın artması için, sanatsal yaratıcılığımız ve kendimizi ifade etmemiz için, sevgi, şefkat, barış ve güçlü bir adalet anlayışı için enerji sağlar. Beynini kullanan bir toplumda
yıllar bir gül dalı ben kırmızı gonca / açarım ağzımı her gün feryatlarla
İsyan kim verirse versin istenmeyen rollere kazan kaldırmaktır. İsyan Tanrı'yı kendi onuruyla, kendi kişiliğiyle kabul etmektir. İsyan Tanrı'nın karşısında bile onurlu durabilmektir.
Canım sıkılıyor. yokluktan değil varlıktan... Her şey var; ama aslında hiçbir şey yok. Varlık alemi yok diyen dudaklara benziyor ve alay eder gibi gülmesi canımı sıkıyor. Ne vakit varlık aleminden bir şey istesem, her daim çölden bir damla su istenir mi diyor bana. Varlık alemi plastik meyvelerle dolu
Al eline silahı değerli ol. Vur, kır, öldür değerli ol. Öyle değerli ol ki; milletvekili sana sarılsın. Geridekilerin anası ağlasın. Öyle yetenekli olmana gerek yok. Çoluk çocuğum okusun diye çırpınanlardan değil, akşam eve ne götüreceğim hesabı yapanlardan hiç değil hele hele kendinden olmayana kardeşçe ve dostça bir gülüşü
sarı çiçekler, kırmızı güller, mor menekşeler / bir asude baharın gümbür gümbür kokusudur
trenler gelir geçer kasabalardan şehirlerden / vagonlar dolusu aşkla taşınırım her an sana
Sayın başbakanım
Sizlerin yapacağı yanlışlar saf Müslümanların yani mütedeyyin insanların hanesine yazılacaktır. Dünün kaşarları türbanlı genç kızlarımıza öcü derken, yapacağınız yanlışlar bugünkü türbanlı genç kızlarımıza yeni yaftalar söylenmesine sebep olacaktır.
beni paralı olman değil; kapitalizme hizmetin yıktı. çünkü sen aptal kızlar gibi hep arabası olanların peşine takıldın. belki bunda bir sorun yoktur. fakat şunu bil ki sen hiçbir zaman insanlara bu arabayı nereden buldun diye sormadın. zira insanların zengin olması önemli değildir; önemli olan o zenginliği nasıl elde
Kopya kağıtlarını yutan bir öğrenci gibiydim. Sana söylemek istediğim tüm kelimeleri, cümleleri içime attım. Davula döndüm de gümbür gümbür sana seni sevdiğimi söyleyemedim. Tüm utangaçlıklar bendeydi. Tüm kızlar ise yüzü kızarmayanların, utanmayanların sevgilisiydi. Ben tüm acılarımı içimde biriktirdim.
bugün seni bekledim cami önlerinde / bir güvercin gibi ürkektim sensizlikte
ey başka milletin çocukları! beni bilek gücüyle yenebilirsiniz, zekanızla yenebilirsiniz, bilginizle yenebilirsiniz, mantığınızla yenebilirsiniz! ben bir türküm! beni asla kendi iradenizle yenemezsiniz. yenerseniz yenerseniz anca uşaklık ederek beni yenersiniz. çünkü ben bir türküm. uşaklıktan anlamam gücümü de asla başkalarından almam!
yüreğim hakkını nasıl ödeyeceğim. seni hep kavanoza çevirdim. seni yalanlarla doldurdum. seni çok kırdım. ah yüreğim ah! seni hor kullandım. oysa senin masmavi gökyüzü kadar ferah ve geniş olmanı ne çok isterdim. ah yüreğim beni bağışla. başım eğik gezdiğim için, hep taşları gördüm ve onları sevdim. ah bu
Seni düşündükçe Çin kadar çoğalıyor ve çoklukla sefalet yaşıyorum. Senin coğrafyana sığıbilme adına tüm Çin'i seferber ediyorum da, sen kendini yakan aktivist bir Tibetli gibi karşıma çıkıyorsun. Ah sevgili bu dünyada hep sınır sorunları ya da akıllıların bıraktığı sorunları yaşıyoruz. Oysa ben seni deli gibi seviyorum anlamıyorsun.
Eş mi arıyorlar; yoksa eleman mı arıyorlar belli değil. Artık herkes çalışan, kadrolu, süreli maaşı olan birini arıyor. Kimse kimsenin, kişiliğiyle, ahlakıyla, nitelikleriyle ilgilenmiyor. Tilkinin üzümle ilgilenmesi gibi insanlar birbiriyle ilgileniyor. Tüm aşklar kurnazca. Tüm aşklar palavra.
İstanbul'a gitmiyorum. Yerle bir olmasın, karizması sarsılmasın diye. Bir gittiğimde marmara depremi olmuştu. Şimdi gitsem ne olur Allah bilir. Oradakiler İstanbul'un karizmasıyla yetinsin. İstanbul benim gibi bir padişah daha görmesin.
simsiyah bir atım koşmam gerek / toynaklarıma kara sular inene dek
Sevmiyoruz bağlanıyoruz. Yaşamıyoruz hayata asalak gibi yapışıyoruz. Gülmüyoruz; çünkü dudaklarımızdaki köpek salyalarıyla yaşıyoruz. Köpekler gibi yaşıyoruz bu yüzden ne ağlayabiliyoruz ne gülebiliyoruz insanca. Bir kemiğe insanlığımızı satıyoruz. Sokaklarda öpüşüyoruz ve sevişiyoruz. Şarkı söylerken it gibi uluyoruz. Hayatımızı çöpe çeviriyoruz, sonra bize poşetlenmiş aşkları karıştırıyoruz. Poşetler bile doluyken, bazı
Latif bir şiirin yürekte kaybolması gibi / turnaların göç edip uzaklaşmaları gibi
Yüreğimin ve beynimin tavanında buluyorum, tozlu mısraları. Aklım bir çatı katı. Gözlerim yıldızlarla dolduğunda, bakışlarımın ışıltısı vurur satırlara. İşte o zaman, şiirler bir Samanyolu olur. Mehtaplı gecelerimi vururum gözyaşlarımla biriktirdiğim göllere. Her mısra bir dal gibi düşer, şiir denizlerine. Kızıl bir duyguya boğulurum o an. Akarım ellerinize.
yazmayı becerecek kadar zeki, yaşamayı beceremeyecek kadar aptalım. ben bir yazarım.
Rize
Yazmak deliliktir. Çıldırasıya yazmak istiyorum. Eğer ben akıllı bir adam olmuş olsaydım, yazılarımla bir tımarhane kurup, satır aralarından kendini akıllı sananlara göz kırpmazdım.
Herkes
Özdemir Asaf
