Artık insanlar iyice saygısız olmaya başladı. Konser, tiyatro ve sinema gibi mekanlar eskiden saygılı insanların olduğu mekanlardı. Şimdi ise cep telefonu sesi, patlamış mısır sesi ve çekirdek sesinden hiçbir şey izlenilip dinlenemiyor bu mekanlarda.

Acı bileğime kelepçe gibi takılmış. Nereye el atsam kollarım acıyor.Yaşamak bir özgür türkü gibi bırakmaz dudaklarımı. Her ne zaman mutluluk dolu bir türkü söylemeye çalışsam, bileğim kanar. Hayat şah damarımdan incitir beni.

O parmakların beni gösterir eline düşerim / Kan damlayan ojeli tırnakların beni yaralar

Yanımda insanlar susmuş / Sen de mi konuşmuyorsun / Sevmek

İkisi de hazindir ikisi de hayatımın rengidir / Günahkar saksıdaki siyah beyaz güller

Çılgın kahkahalarım deli bakışımdadır gör / Benim göz zevkim budur ey palyaçolarım

Yağmur damlıyor gönlümün kızgın topraklarına / Bir serinlik doluyor yüreğimin sıcacık yollarına

bir dalın kırılmasından üzülmüyorsan ormansın demek / yaprakların yerlerde sürünmesinden dert yanmıyorsan

Çok uzaktaki sevgiliyi yıkıla yıkıla ararsın / Kimse anlamaz seni, zira kimse o

Yağmur yağıyorken / Ürkerek ve titreyerek / Karanfil incinmekte

İnsanlar pis bir oyunun içindeler farkında değiller. Sizler sürekli cumhuriyet yıkılacak derseniz ülke bölünecek derseniz Türk halkının refleksini ortadan kaldırırsınız. Çünkü çok söylenen söz sıradanlaşır ve insanlar o söze artık tepki vermez olurlar. Bu oyuna gelmeyin.

Bir elimde ateşten meşale karanlığımda güneş gibi parlarken diğer elimde bozbulanık bulutlar yüreğime sel sularını akıtmakta. Kendi ellerimle ben düştüm bu ikileme. Ya güneşimi sel sularına kaptırdım ya da suları ateşimle buharlaştırdım.

Bir yanı uçurum olsun bir söz söyle bana / Kelimeler dağ gibi büyüsün

Türkiye iki kutuplu bir ülke. Aslında çok kutupluluktan da bahsedebiliriz ama temel olarak iki taneden bahsedebiliriz. Bir yanda elitlerin oluşturduğu resmi kültür diğer yanda halk kültürü.

Mektubuma bu şiirle başlamak istedim. Çünkü sen derdin ki kelebekleri incitmek istiyorsan gülleri kanatlarından kır. İşte bu yüzden seni mutlu etmek için gül kokan mısralarla başladım mektubuma mor kelebeğim.

Ay dinlemez, yıldızlar duymaz, / Ruha uzak olan, bedene köpük olamaz.

Bu dünyayı biz yaratmadıysak nasıl özgür olabiliriz ki.Bir filozof: " Ben Tanrı'sız bir yerde yaşamak istiyorum” der.Tanrı olmadığında mutlu olabilecek miyiz? Hayat bize hep mağlubiyeti öğrettiyse ve haksızlıkları önleyememeyi öğrettiyse bu dünyada kötülük yapanların yaptıkları yanlarında kar mı kalacak.

Bir orman kuytusunda öter hüzün dolu bülbüller / Ağlar sevgisine karşılık bulamayan gamlı

Allah: “ Bilsem ki günah işlemeyeceksiniz ben günah işleyip tövbe eden kullar yaratırım.” der. İşte laiklik de budur. Kişiye günah işleme özgürlüğünü vermektir. Fakat bunu yaparken bireyi günah çukuruna düşürmek onun gözüne sürekli haram lokmaları da sokmak insan hak ve özgürlüklerine sığmasa gerek.

Saçlarını salarken gecenin siyah boşluğuna / Teninden boşalır içinde biriktirdiğin acılar