"Yazmak, aslında, 'Bunu ben de yazabilirdim!' diyenlerin yazamadığı şeydir." — Orhan Pamuk (muhtemelen)"
"Yazmak, aslında, 'Bunu ben de yazabilirdim!' diyenlerin yazamadığı şeydir." — Orhan Pamuk (muhtemelen)"
Üçüncü hafta hava genelde boz bulanık. Ne yapılır ki bu havada evde oturup uyku modundan başka? Yine böyle bir günde pazara gidiyorum ama yok artık kesmiyor “en iyisi yeni yerler keşfedeyim” diyerek başlıyorum bilmediğim sokakları arşınlamaya. Ben sokaklarda dolaşırken sanırım yağmur beni kıskanıyor yada yalnız olmama gönlü razı
O çok severek anlattığı bu hikayeye “Bu efsane binlerce yıl önce yaşanmış gerçek bir aşk hikayesiymiş.” derdi.
Mezuniyet sonrası hissettiklerimi anlatan, acı tatlı hatıraların derinliklerini, sırlarını, hüzünlerini, sevinçlerini anlatan derin bir 'anı' yazısı...
Sonsuz Sevgi ve Saygılarımla
Türkçe Öğretmenimiz Şükrü Bey bir gün ; iki şube öğrencileri arasında münazara düzenleneceğini söyledi. Münazaranın ne demek olduğunu bile tam olarak bilmiyorduk.Henüz ortaokul ikinci sınıf öğrencisi idik. Öğretmenimiz bize münazara hakkında g
Emin Dayı, babamın en yakın arkadaşlarından biriydi..
İkisi nin buluşmasını anlatan bir yazı.
Aslında her ağaç, yaşanmış günlerin anısına kök salarak, yaşanacak nice günlerin ışığına yaprak açan en doğru tanıktı. Belki, gölgesinde bir şehidin dinlendiği, belki yaşlı bir çiftin torunlarına anlattığı masalların kahramanı, belki genç bir kızın dudaklarına konan ilk öpücüğün şahidi, belki de kollarında küçük bir çocuğun sevinç çığlıkları attığı
Aşk, kaç elif miktarı uzundu unuttum. Fecrin alnında ateş vardı, hasret büyüyordu tenimde.
Yağmurun uğramadığı kentleri göz yaşlarımla sulamayı başardım. Ama çocukluğumun hayalleri hep yetim kaldı...
Unuttum nisyan ile malüldüm!
Kilometreler bir bir artar, hedefe yavaş yavaş yaklaşırken...Yollar menzile varır, başlangıçlar geride kalırken...Bir yolculuk başlar içimde geçmişime, bir sapaktan dönerim geleceğime...
Çocukluğumla kucaklaşırım gözlerim asfalt yolun sıcak buharında
Bolu'nun Seben ilçesine bağlı Çektikdere Köyü'nde doğdum.
Çocukluğumda Yayla Göçleri köyümüzün en önemli olaylarından biriydi.
Küçük yaşta yaşadığım bir Yayla Göçü'nü sizlere anlatmaya çalıştım.
Acırım ömrüme geçen zamana
Seneler karıştı toza dumana
Gelsin diye haber saldım her yana
Geri gelmez yıllar ben nasıl edem
Bolu'nun Kıbrıscık ilçesine bağlı 5 ayrı köye birden Alan Köyleri denilir...
Benim babam bu köylerden en büyüğü olan Alanhimmetler'de doğmuş..
Çocukluğumun Alan Köyleri'nden bir kesiti anlatmaya çalıştım.
mizah denemesi
umarım başarmışımdır
karar sizin
gülenler yorumlasın sadece
Biraz mide bulantısı,biraz kırmızı ama kesinlikle nilgün marmara kadar duygusal değil
Her 23 Nisanda yağan yağmur, tören beklerken ıslanmalar. Bir bayramda kelebeğim, incecik mayomun üzerinde kanatlarım yağmurdan ıslanmış.
Bilirdim ki babamın kucağındayım… Bilirdim ki güvendeyim…
Uykuda olsam da kokusundan tanırdım baba kucağını…
Babam tütün kokardı…
