"Kitap okumaktan gözlerim bozuldu, artık hayatı daha net görüyorum; bu da beni daha çok üzüyor." – Mark Twain"
"Kitap okumaktan gözlerim bozuldu, artık hayatı daha net görüyorum; bu da beni daha çok üzüyor." – Mark Twain"
Saati düşman olarak görmeli miyiz? Zaman ile insan arasındaki kovalamaca bir gün biter mi? Bu hakimiyet çabasının galibi kim olur?
Sorularımızın cevaplarını beraber bulmaya ne dersiniz?
Geceler…Gündüzden öte sığınaklar…Yıldız koparma, yıldızlara boyama siyahlıkları ve nefes almayı öğrenme boğan dört duvarın yalnızlığına inat…Sonra o hangi gülümseyiştir yardan gelen ya da senden, gecenin emip gizlediği? Açacaksın düş sayfasını, yaşanmışlıkların düş kırıklıklarını, sevgiler hatırına, sevgiye liyakat hatırına; umut renginde, bir sonraki yarına emanet edeceksin…”Her şey burada kalsın”
Bir umut ektim topraklarıma...
Yağmurun gözyaşların,
Güneşinin gülüşlerinin olacağı
Ve her gecen gün,
Yüreğimde sevdanın filizlenip
bazen en güzel şarkıların bile anlamsızlaştığını hissediyor insan, ruhunu saran gazap rüzgarlarının ateşiyle dingin bir suyun altında akıp gidiyor düşleri,
İnsanlar en değerli şeylerini saklarmış; içimizde saklamaya çalıştığımız çocuk en değerli şeyimiz diyebilir miyiz o zaman?
Yazar harflere hayat üfler, harfler hayal denizini aşar, kıyıya vurur. Harfleri kendine boyun eğdiren kalem ehli, bir gün gelir KAYIP RIHTIM’ı bulur…
Hasret serpilmez umudun yanına,bir kere serptin mi kendi kendini eker.Önce toprağı kandırıp sokulur yanıbaşına ve salmaya başlar zehir salgılayan kökünü.O kök salmaya başlayınca anlarsın hasretin toprağa nasıl sımsıkı tutunduğunu,serptiğine pişman olup sökmek istersin umudun yanından.Vurduğun kazmalar,attığın kürek kürek topraklar...
Geçmişinde yinelenen bir dünya insan… Öyleyse gelecek hiç gelmeyecek olan mı?
karanlığın en izüşşümlerinde yazmaya devam etmem büyük bir çaba.
Şimdi ellerini hayallerime uzatmalısın, çünkü ben hayallerimi toplayıp gidiyorum, zamanı bükerek ve seninle başarabileceğime inanarak. Ancak çoğul yaşamalıyız sevgiyi, hasreti umudu ve aşkı. Zira yağmurlar yada rüzgarlar hem sana hem de bana eşittir. Ayrılık yada ayrımcılık yapmaya muktedir değildir. Biz seninle evrene çoğul bakmalı ve aşkı çoğul yaşamalıyız.
Neden geçmedin diye sormayacak mı sana zaman?
Neden geçmedin o yardan, bir diğerinden vazgeçmeden?
Sadece mutsuz ve yorgunum şimdi
Kendimi dinliyorum...
Kar yağsa bugün tüm aşklara…Uçsuz bucaksızlığın sihirli alemine kapılan tüm aşıkların dilindeki kilitler çözülse. İçinde buz olmasa aşıkların hüzünleri kar olup yağsa sevdalılarının üzerine. Kapatsa gözlerini tüm sevenler kar yağarken ve kar ile özdeşleşse bembeyaz bir masumiyetle…Kar yağsa bugün tüm aşklara, lapa lapa, yıldız yıldız, bembeyaz düşlerle…Kar yağsa
Hayat ne yapmadığın değil ne yaptığındır ne de olsa..
