Yakın tarihimizde Yalım Erez namıyla maruf, merkez sağın liderliğine de oynayan;ama düşleri yarım kalan bir siyaset erbabının yine başka bir bayan siyasetçiyle girdiği polemikte,
Bayan siyasetçiye sarf ettiği Kasımpaşa Dilberi ifadesiyle siyaset sahnesine argo terimlerin yamanması gayretleri yaşanmıştı.
Türk medyası özelikle şu son günlerde mercek altına alındı. Medya ile darbe yapılır mı? Yok yandaş medyaydı derken devam etti. Medyamız gün geçtikçe didiklenmeye başlandı tabir yerindeyse. Bu hususta dikkatimi çeken bir nokta ise medyada çoğu olay günlük malzemelerden meydana geldiği. Bu arada bu ‘’günlük’’ olayı da günlüklerle
"Kiminin saçı siyah,
Kiminin saçı sarı...
Ankara'da buluştu,
Dünyanın çocukları."
Can Dündar’ın ‘’Mustafa’’ filmiyle başlayan tartışmalar hala devam ediyor. Özellikle filmde bahsedilmeyen bazı noktalar ortaya çıkınca tartışmalar iyicene alevlendi.
Ntv Tarih Dergi’ sinin ilk sayısında bu konuyla Atatürk ile bilinmeyen bir çok noktayı içeriyor.Dergide Atatürk’ ün doğum tarihinin 1881 değil 1880 olduğu iddia ediliyor.
Milletvekili dokunulmazlıklarının tümden kaldırılması. Bu ilk adım. Bunu atlarsan sen de diğerleri gibisin demektir. Vatandaş görmeli ve demeli "Bak bunlar galiba bişiyler yapacak” bu inancı yaratır-bunu gerçekleştirirsen tarihe geçen bir hükümet olursun.
Temel bir gün parkta yürürken, bir adamın şınav çektiğini görür. Yanına yaklaşır, bir altından bakar, bir sağından bakar, bir solundan bakar, sonunda adama döner ve der ki
yemin verdik gökte asılı yıldıza / güneşe – ateşe
yemin verdik akan kana / bayrağa / silaha...
..düşünüyorum, düşünüyorum, düşünüyorum.. Sonra geleceği düşünüyorum. Aydınlık uzak, çok uzak. Gündemin kalemime düşen gölgeleri..
Bu dünya dönme dolap düpedüz..Dön dön dur; dur dur dön! ..Açılsın eteğin...Altından ne çıkacaksa yani! ..Bekle de gör; gör de inanma, inanma da gerçeğe saplan! .
Tuhaflıklar ülkesinde yaşıyoruz. Kimin eli kimin cebinde belli değil cinsinden sömürülüyoruz başka ellerin zamansız anlarıyla.
Kendi yaptıkları açık seçik hataların farkında olmayanlar, milletin çoğunluğuna “örümcek kafalılar”, “bidon kafalılar”, “göbeğini kaşıyan adamlar”, “cahiller” vb. aşağılama içeren lakaplar takıyorlar..
Saftık Ata’m… Yerlere göklere sığdıramazken seni, bir baktık cehalette taklit eder bizleri, meğer bu değilmiş seni anlamak, seni izlemek bu değilmiş !
Sessiz atın çiftesi pek olurmuş, umarım bir gün daralan alanlarında sıkışan ve buna yeter demek isteyen ceylanların aklı başına gelir de, kaplanlara bu ormanı dar edebiliriz.
çimden kopuyor bir şeyler haberlerden nefret ediyorum.. kurşunların neden yapıldığını bilmez çocuklar ama biz sabah okulumuzun bahçesinde topladığımız ....................... .diye yazamıyorum bunları yüreğim el vermiyor gözlerimi yummaktan korkuyorum ya yine gelirse bomba sesleri diye...”
Bir üçüncü dünya ülkesinde yaşıyoruz.Belki üçüncü sınıf otelde kalmak gibi bir şey bu. Belki duvarlarında salya sümük şiirlerin olduğu, her an dökülmeye hazır sıvalarıyla alnına ilkellik kazılmış bir binada kalmanın diğer bir adı bu. Yani üçüncü sınıf dünya vatandaşı olmanın bir başka benzer tarafı bu.
Benim adım Mustafa,kardeşimin Kemal,babamsa atadan türk,annem kardeşimi dünyaya getirirken son nefesini vermiş ama kız da olsa erkek te olsa adı Kemal olsun diye vasiyet etmiş,vatan aşkı bu kadar büyük olunca inandığı ona gönlünde yatan aslanın adını verebileceği iki tane aslan gibi evlat hediye etmiş...
