"Yazar olmak kolaydır; tek yapmanız gereken yazmak, unutulacak bir şey olmadıkça." — Oscar Wilde"
"Yazar olmak kolaydır; tek yapmanız gereken yazmak, unutulacak bir şey olmadıkça." — Oscar Wilde"
Yeni Hayat, bazen benim planını yaptığım bir hayatın nasıl olacağını gösteriyor. Özellikle bir kazıdan diğerine giderken otobüs terminallerinde, mola yerlerinde kapıldığım duyguları bana bir kere daha hatırlattı.
Büyükannesi nasıl bir cevap vermesinin uygun olacağına karar vermekte bocalıyordu…
"Beyaz pamuğu siyaha boyarsan siyah pamuk olur."
Verdiği cevaba için için güldü.
"Büyükanne, Tanrı bizi niye siyaha boyamış?..."
"O ne biçim söz?"
Akıllı bir tefecinin insanların güvenini kazanarak onları amaçları için kullanmak istemesi ironik bir anlatımla ele alınıyor.
Erken kalkardı sabahları;güneş merhaba demeden şehre bir iz bulabilmek için hiç sıkılmadan hergün sokulurdu usulca denizin kıyısından bir iz bulamayınca belki kendisi gibi kıyıya vurmuştur umuduyla saatlerce gezerdi kumsalı boydan boya...Sonra yüzerdi;içindeki tüm öfkeyle denize kafa tutan o kayalara.Şimdi anlıyorum oysa ki ne kadar çok sevdiğini söyleyip selam
Halil Kaya Ayvalık’a döndüğünde sabah ezanı okunuyordu. Doğruca evlerine gidip, gürültü çıkartmamaya özen göstererek kendi anahtarlarıyla sokak kapısını açıp girdi.
Yapayalnızdı gözünü dünyaya açtığında;ne kucağına alan bir annesi ne de gülen gözleriyle uzaktan bakan bir babası vardı.İnsan doğduğuna pişman olabilir miydi hiç?Doğduğu anda olamazdı çünkü zamanla birikirdi pişmanlıklar...
Yavaş ve aksak adımlarla merdivenlere adım attığında Onorgud bunun hiç de Kahin’in sıradan hallerinden olmadığını anladı.
Cadıkahin Kral’dan iki basamak aşağı da durdu.
Kral ürperdi.
Krallarınkahini sıska, kemikli elini Krallarınkılıcı’na doğru uzatıyordu. Uzun, kalın çelik namlunun usturadan yüz bin kat keskin ağzına
ailenin ilk nesili karakterlerini ortaya koymaya başlamış, gelecek yıllar için ekime başlamışlardır. herkes ektiğini biçeceğinden habersizdir.
artık şu andayız ya da değiliz...geçmiş peşimizde....
