"Benim asıl korkum, düşmanımı anlamaya başladığım an." - Umberto Eco"
"Benim asıl korkum, düşmanımı anlamaya başladığım an." - Umberto Eco"
Peki, sen anlar mısın sevdanın dilinden? Dur, öyle hemen atılmadan, uzak kal. Herkes bilir sanır, her şeyi. Başına gelince türlü yüzünü görür. Seni seveni istemek zorunda kalmak gücüne gitmez mi? Hele yaşın on üçse, civarında gönlüne ateşi ve suyu aynı anda taşıyan bir er yoksa bir de anan
Trajediler ırsidir bazen.Biz ne kadar normal insanlar gibi yaşamaya çalışsakta, damarlarımızda dolaşan zehir açığa çıkmak için ufak bir delik açmaya çalışır yıllarca etimizde. Çoğumuzun kalın olan derisi damarlar da tutsada bu zehri kimimiz o kadar güçlü olamaz.
YZ
Yedi Cihana Boş Yere salmadı Şanlı Ecdaddımız Nam Onların Derdi zevki sefa değildi nede Han hamam Tek Gayeleri Hizmetti İslam Yoluna Hep edeple yol aldılar Yaşattılar sünneti seniyeyi Düşmedi Kalplerinden bir an olsun Yüce Kuran
Her gün bir önceki gün için gelecektir... Yani 2854 de şimdi için yarın olabilir.
Şanlı Tarhimiz Ecdadımızın Dünyaya Nasıl bir millet olduğumuzun göstergesdir.Yedi adam Osmanlı ecdadadımızın içinden çıkmış nice kahramanlara bir atfıtır bu Yedi adamın hikayesdir(Tamamiyle Hayal ürünüdür SADECEC İSLAM KAİDELERİ CE OSMANLI ECDADIMIZIN ÖRNEK AHLAKI GERÇEKTİR)
Sen düşüme gerçek katan bir zamanın, dönüm noktası olmuştun ayrımında olmadan.. Basmakalıp bir hikaye değildi bizimkisi... Gözlerinden hiç uzaklaşmayan hüzün; gri bir gecenin koynunda dişlerinin minesine yansısa da ay ışığında gülüşün eksikti..
biraz gerçek biraz hayal yaşanması imkansız gibi görünen ama okurken gerçekmiş hissi yaratan aslında uzun bir eserimdir hala sonunu nasıl yapsam diye karar vermediğim hep beyaz perdede hayal ettiğim ama yazarkende korkup bıraktığım bence çok ilginç ve ses getirecek bir eser. ama korkuyorum. yazarken bu yazıdan bahsetmek eğer
Babil’in asma bahçeleri yanıyor, tutuşuyor. Gökyüzüne yükselen duman ve is kapkara bulutlar oluşturuyordu orada! Göz gözü görmüyordu bu karanlıkta. Zifiri karanlık ise ürpertiyordu görenleri.
Nabukadnezar umutsuzca çığlık atmaya çalışıyor fakat nafile bir çaba oluyordu bu! Vücudunun tekrar değiştiğini görüyor… Ayakları kile, gövdesi demire, kolları bronza dönüşüyor…
"Körebe Medyası Genel Müdürüyle konuştum az önce. Sana uygun bir iş verecek!"
"Olamaz!..." kelimesi; istem dışı ağzından dökülen bir sevinç çığlığıydı.
Patrokoz, bir eğitmen edasıyla, "Yazgının, insanı nereye götüreceği, karşısına ne sürprizler çıkara
Kabus ne acı vericiydi,uyanmak istiyordum uyanamıyordum,bağırmak istiyor bağıramıyordum,sıcaklık öylesini şiddetliydi ki vücudumun kızardığını hissedebiliyordum.şifreyi bulmamı isteyen kötü ruh şifrenin yaptığım kötülüklerde saklı olduğunu söylüyordu.Ben düşünüyorum ama bulamıyordum zaman ilerledikçe kızarıklığın ızdırap veren acısını daha fazla hissediyordum,bu cehennem olmalıydı ama değildi.Bir süre sonra beliren ruh çaresizliğimi,acı veren ızdırabımı,ağlamak isteyen
Adamın adım sesleri kulaklarında yankılanırken içi ürpermişti. Neden diye geçirdi aklından, Sadece küçük bir günah işledim Allahım. Bu dünyada sen böyle bir ceza verir miydin?
Simirna gözlerini kapayıp ıtırlı havayı soludu. İçindeki yaşama sevincini hissedemeyip karanlık bir girdapta dönüp durduğunu duyumsadı. Çuhaçiçeğinin kadifemsi kırmızlığında düşüşe geçtiğini anladı. Zihniyle kalbi farklı işlemeye başlamışlardı. Gözlerini açtığında bakışlarında bir anlamlılık vardı. Kırılgan bir kalbin sertleşmesi, isyan etmesi ve ölümün bir son olmadığını algılamasının girdabında, soyut düşüncelerin
