Attım kendimi mavi sulara. Kulağıma su kaçtı. Duydum kurak diyarların sesini. Yüreğimin çatlaklarından duygu aktı. Yüzdüm martı çığlıkları altında. Daldım o an hayallere. Kulaklarıma gemi kaçtı. Kürek mahkumlarının çektiği prangaların sesleri, doklarda kılıç oldu. Kestim bütün zincirlerin damarlarını. Demirlerden pas aktı. Bir gürültü doldu kulaklarıma. Önce vapur sesleri

Ne Mutlu Türküm Diyene!!! Zoruna gidenin neresine giderse gitsin... Sessiz kalanları, dönekleri, hainleri, işbirlikçileri ve kendi çıkarını korumak adına "aman abi bu konulara girmeden ben sanatımı yapayım" diyenleri unutmayacam. En iyi günleriniz bunlar. Bu günler geçecek. Keser döner sap döner o sap da sizin taa... Anlayan anladı.

Bazı milletvekillerinin kendi aşiret dilleriyle TBMM kürsüsünden konuşmalarını duymamız iyi oldu. Bu "tanımlanamayan" kaba dili (!) ben küçükken hep hamallardan duyardım ve hamalların kendi aralarında "hamalca" konuştuğunu sanırdım. Meğersem öyle değilmiş !

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.

Üst akıl; dünyadaki bütün kaynakları sömüren, geri kalmışlığın, yoksulluğun devam etmesi için gayret gösteren bir çıkar grubudur. Bu grup derki; dünyadaki bütün ülkeleri yönetenleri biz seçeriz( seçilmesi için kamuoyu oluşturur, şirin gösterir, halkları yönlendiririz) bize ve bizim çıkarlarımıza hizmet ettikleri sürece iktidarda kalırlar! Ne zaman ki ülkesine ve

Seçim günü de efendi efendi gidip oyumuzu kullandık mı iş tamam.
Kazanana hayırlı olsun demek düşer herkese,düşmeli.
Bir başka seçime kadar yenilgiyi sindirmek.
Kazananlar da sevinçleri abartmamalı.

Tayyar, 1 numaraya ulaşabilecek kadar gücü varken; Haberalı dışarıya salan hatırlı kişilere ulaşamıyor. 1 numara kadar hatırlı biri var mıdır acaba?

Bu dünya dönme dolap düpedüz..Dön dön dur; dur dur dön! ..Açılsın eteğin...Altından ne çıkacaksa yani! ..Bekle de gör; gör de inanma, inanma da gerçeğe saplan! .

Türkiyedeki ve dünyadaki tüm çapulcular için. Benim için en değerli çapulcular olan kalbimde yaşayan canımın içi babam, yaşamımın her saniyesinde iyi ki varsın dediğim canımın içi annem ve her zaman yanımda olan,elimi tutan canımın içi ablam için. Bana hayatlarının ve hayatımın her döneminde insanlığı çapulculuğu yaşatıp,öğrettikleri için.Yazımda anlattığım

İstiyorum ki Anadolu'da bebelerim, analarım, kardaşlarım depremden ölmesin artık. Herşey bir adımla başlar.

Yazmak sevgisi değildi aslında, yazamamak korkusuydu beni anlatan.Hangisi bendim bu anlattıklarımdan. İçimde gezdirdiğim ışıklar hangi insanların gölgelerini vuruyordu odamın duvarlarına.

Bir komedi dizisine başlanacaksa Türkiye’de önce çoğunluğun sik anlayışına bakılacak

''Vatan Sevgisi hep bir hilal uğruna değil mi zaten?''

Artık insanlar iyice saygısız olmaya başladı. Konser, tiyatro ve sinema gibi mekanlar eskiden saygılı insanların olduğu mekanlardı. Şimdi ise cep telefonu sesi, patlamış mısır sesi ve çekirdek sesinden hiçbir şey izlenilip dinlenemiyor bu mekanlarda.

Dünyanın cadı kazanı gibi kaynadığı bu süreçte Türkiye dünya liderliğine doğru gidiyor.
Peki, Türkiye’nin nasıl dünya liderliğine doğru gittiğini merak ettiniz mi?
Dünya liderliğini yavaş yavaş kaybetmeye başlayan Amerika merak etmiş, araştırmış ve bulmuş…

Deprem haberini duyar duymaz televizyonlara koşuyorum. İlk haberlerde Van'da çok az sayıda bina hasar gördü, henüz can kaybı haberi gelmedi deniyor. Bu kadar şiddetli bir depremde hiç kimsenin zarar görmemesine çocuklar gibi seviniyorum. Ertesi gün bütün haberler değişiyor. Erciş'in yarısı haritadan silindi, köyler yerle bir oldu diyorlar. Başka

Ben öğretmenim. Başlangıçta ben varım. Ama ben ben değilim sınıfa girdiğimde. Ben demokrasinin ışığı, özgürlüğün sembolü, adaletin savunucusuyum. Ben evrensellikle birleşmiş, ileriye umutla bakan, doğruyu görebilen bir sevgi yumağıyım. Adım şu ya bu ne farkeder?

Türkiye iki kutuplu bir ülke. Aslında çok kutupluluktan da bahsedebiliriz ama temel olarak iki taneden bahsedebiliriz. Bir yanda elitlerin oluşturduğu resmi kültür diğer yanda halk kültürü.

Bir devlet kendi ayakları üzerinde kalmayı bilmelidir. Bu kervanla yalnız yürümekle olur. İran bu konuda örnek alınabilir. Dünyaya meydan okuyan İran saygı ve korkuyla karışık bir ilgi görmektedir. Suriye, Rusya, İsrail, Yunanistan tutumlarında rahatlarsa devletin defalarca düşünmesi gerekir. Üstün ve güçlü olmak neyle olmalıdır?

"Açılım bitti" diyen siyasetçiler, aydınlar ve köşe yazarları yanılıyor. Açılım süreci büyük bir hızla, büyük bir aymazlık ve meydan okumayla sürdürülecektir. Hatta daha beteri gelecektir.