"Bazı kitaplar vardır ki, okumaktan çok, kendilerini yazdırmazlar." - Franz Kafka"
"Bazı kitaplar vardır ki, okumaktan çok, kendilerini yazdırmazlar." - Franz Kafka"
Toprak yolu yürürken ayağına bir kitap takıldı. Eğilip kitabı aldı. Kitabın dış kapağı yırtıktı. Parmakları ikinci sayfayı açtığında İÇİNİZDEKİ HAYVAN yazısını seslice okudu. Kitabın yazarının önsözünü okuyunca daha da merak sarmıştı.
Yapabileceklerim vardı, yanında yürümek istiyordum. Adımlarımı hızlandırdım, yetişmek istedim. İp gevşedi tam yanına gelmiştim ki arkasına döndü hızla var gücüyle itti beni. Düştüm. Kalkmamı beklemedi, ipi çekti sadece. Kalktım. Yürüdüm. Suylayı aradı gözlerim. Suyla iyice sola kaymıştı artık önüme değil soluma dönerek arıyordum onu. Suyla giderek netleşiyordu. Hava
YZ
Hacivat: " Gökyüzünde yıldız var, ay var. "
Karagöz: " Yeryüzünde baldızımın yaptığı çay var. "
Hacivat: " Gökyüzünde bulut var, güneş var. "
Karagöz: " Yeryüzünde unutma keleş var. "
Hacivat: " Karagözüm, keleş mi var? "
Realitesi içinde düşündüklerimi söylüyorum. Anayasası dışında oluşmuş bir sistem. Saygılar.
Asansörde çıt bile çıkmıyordu. Yıllanmış asansörün kendi sesi zaten o kadar iğrençti ki her seferinde konuşmuş olmayı dilerlerdi. Ama bu ayin bozulursa sanki uğursuz bir şeyler olacakmış gibi kimsenin her seferinde hiç sesi çıkmazdı. Aşağı vardıklarında hemen işe koyulmazlardı. Önce biraz aşağıya psikolojik olarak alışmanın verdiği zamanı kullanırlar.
Gerçekler tamamen ortada, AİHM'de ki, yurttaki dava dosyaları, son Hrant Dink ve benzer kararlar fazla izaha gerek bırakmıyor. Saygılar.
Kerem'de kavuşamadı Aslı'ya
Ferhat'da Şirin'e.
Eğer yok saymak, küsmek gerekiyorsa birine...
O ,ne sen ne de ben..
-Diğeri de annemin babam tarafından öldürüldüğü gece. İkisinde de karanlık, gök gürültüsü ve çaresizliğim vardı.
-Korkularını fazla düşünme. Çünkü korku, ondan korktuğunu anlarsa, korkutmaya devam eder.
Insan Annesi̇ni̇n Ölümüne Sevi̇ni̇rmi̇ , Eğer Yatalaksa Ve Bakacak Ki̇mse Yoksa Ve Kendi̇ İmkanlarida Yoksa Öldü Kurtuldu Di̇yebi̇li̇r Ama Şu Bi̇li̇nmesi̇ Gereki̇r Zaten Bi̇li̇ni̇yordur Ölüm En Büyük Kaybedi̇şti̇r Ki̇şi̇ni̇n Yaşayacaği
Kurtuluş Savaşı yıllarının arifesiydi. Kilis’in Tilhabeş köyüne Bitlis’ten kalabalık bir Kürt aşireti geldi. Tilhabeş’in ağası Mahli Ağa’ydı. Mahli Ağa Nacar ailesindendi. Nacar ailesi bir aşiret kadar büyük olduğundan çevre köylerde de hatırı sayılır bir ağaydı Mahli Ağa.
