mehmet asım erdoğmuş
Mavinin Karmaşası
fırtınalar kopuyor benliğimde / uçurumlarını görüyorum memleket rüyalarında / dinmiyor
Zıttın İçindeki Su Yansıması...
senlikten vazgeçmiş / benliği unutmuş / biziz demeye yüz tutmuş
Suyun İçindeki Yansıma
Ayrılık dediğim adamım esaslı olmalı / vurmalı kırmalı ve kanına dokunmalı
Aklım da bir su kaldı...
Tanıtım
Hayatın savrumunda savruldum. "Ekin idim oldum harman" türküsüne uyak düştü alın yazım. Bildim. Gördüm. Sevdim. Ellerim kalemde tuttu, silahta... Yarin ellerinden başka el bilmedi... Çocukluğum üzerine düşen bir kartanesi gibiydi ömrümün. Eridim... Sonra Şair olmak düştü bahtımıza, hüzünlere gark olduk, kavgaya bağdaş kurduk... Eyvallah...
Geçmiş
Özünü bilen geçmişim var sahnemde. Kırılmış aynaların aksinde yanar yüzüm. Gögsümde hazin yüzü saklı özlüğünden geçemeyen değil, geçmeyen geçmişimin... bizi bilen bilir... ki biz "can ellerinden gelmişiz"...
eyvallah...
Konum
istanbul
Özellikler
zamana,kentlere,analara,çocuklara,hayata dair
Etkiler
sezai karakoç ahmet arif dostoyevski murathan mungan nizar kabbani
Benzer Yazarlar
hakan albayrak-cahit zarifoğlu-nizar kabbani
Bağlantılar
