Bu metin, Arefe günü orucu hakkındaki rivayet üzerine eleştirel bir değerlendirme sunuyor. Hadiste geçen "bir günlük orucun geçmiş ve gelecek yılın günahlarına kefaret olması" fikrinin, Kur'an'ın temel ilkeleriyle çeliştiğini savunuyor. Kur'an'da ibadetin mekanik bir günah silme aracı değil, takva bilincini geliştiren bir sorumluluk olduğunu vurgulayarak, dini anlayışta özün

İslam dininin evrensel kardeşlik mesajını ele alan bu metin, tüm müminlerin Allah katında eşit olduğunu vurgulayarak başlıyor. İslam'ın özündeki barış ve adalet vurgusu, tarih boyunca yaşanan bölünmelere rağmen, Kur'an'ın Hucurat Suresi'ndeki "Müminler ancak kardeştirler" ayetiyle pekiştiriliyor. Metin, Müslümanları ayrışmaların ötesinde kardeşlik bilinciyle yaşamaya davet ediyor.

Bu metin, dini rivayetlerde karşılaşılan abartılı vaatlerin eleştirisini yapıyor. Özellikle "Arefe akşamında bin İhlas okuyanlara her isteğinin verileceği" iddiasının İslam'ın temel prensipleriyle çeliştiğini vurguluyor. İbadetlerin karşılığının Allah'ın takdirinde olduğunu, kesin vaatlerin dini basitleştirdiğini ve kişilerde yanlış beklentiler oluşturduğunu açıklayan dengeli bir değerlendirme sunuyor.

Kur'an'da intiharın ele alınışını ve İslam'ın insan hayatına verdiği değeri açıklayan bu metin, Nisa Suresi'ndeki ayetler ışığında intiharın yasaklandığını vurgularken, Allah'ın rahmet ve bağışlayıcılığının genişliğine de dikkat çekiyor. İnsan hayatının kutsallığı ve Allah'ın merhametli oluşu, metindeki temel mesajı oluşturuyor.

Sahih Buhari, Sünni dünyasının en güvenilir hadis kaynağı olarak kabul edilir, ancak bu yazı derlemedeki metodolojik sorunları ele alıyor. Buhari'nin 600.000 hadisten seçtiği 7.000 hadisi değerlendirirken senet zincirini esas alması, metin tenkidini ihmal etmesi, hadislerin mantık, akıl ve Kur'an'la uyumunu yeterince sorgulamadığı için eleştirildiğini vurguluyor.

İslam dininin fıtrata uygun ve yaşamı kolaylaştıran doğasını vurgulayan bu metin, tarih boyunca bazı anlayışların dini zorlaştırdığını eleştiriyor. Allah'ın Kur'an'da belirttiği kolaylık prensibine dikkat çeken yazı, vahye eklenen insan yorumlarının dinin özünü gölgelediğini savunuyor. Ayetlerle desteklenen bu görüş, İslam'ın özündeki kolaylığa dönüş çağrısı yapıyor.

İslam'da bazı sayıların kutsallığına dair yaygın inanışlar, çoğunlukla kültürel geleneklerden kaynaklanır, Kur'an'dan değil. Allah kendisini sayılarla sınırlandırmamıştır. İslam'daki tevhid inancındaki "bir" kavramı, sayısal anlamda değil, Allah'ın eşsiz ve benzersiz olduğunu ifade eden "Ehad" anlamındadır. Bu anlayış, İhlas Suresi'nde "De: O Allah Ehad'tır" şeklinde vurgulanmıştır.

Kur'an'a göre insanın yaratılış amacı Allah'ın rızasını kazanmaktır. Dünya hayatı geçici iken, Allah'ın hoşnutluğunu gözetmek ebedi mutluluğun anahtarıdır. Müslüman, davranışlarında insanların değil, yalnızca Allah'ın rızasını aramalıdır. Bakara Suresi 207. ayet, Allah için benliğini feda edenlerin değerini vurgular. Gerçek başarı, geçici dünya nimetlerinde değil, ilahi rızayı kazanmaktadır.

Bu metin, Kur'an-ı Kerim'in Duha Suresi 10. ayetini merkeze alarak yardım isteyenlere karşı takınılması gereken ahlaki tavrı açıklıyor. "İsteyene gelince, sakın azarlama" ayetinin insan onuruna verdiği değeri vurgulayarak, toplumda yardım isteyenlere karşı gösterilen olumsuz tutumları eleştiriyor ve her insanın zor durumda kalabileceğini hatırlatarak merhametin önemini öne çıkarıyor.

Günümüzde dini anlama yöntemleri çeşitlilik gösterirken, ilahiyat eğitiminin mezhep görüşleriyle sınırlandırılması eleştirilmektedir. Bu yazı, dini bilginin kaynağı olarak yalnızca Kur'an'ın yeterli olduğunu savunuyor. Kur'an'ın evrensel bir rehber olarak her dönemde anlaşılabilir olduğu vurgulanırken, insanların düşünmeye ve akıl yürütmeye teşvik edildiği belirtiliyor. Bakara suresi 286. ayet ışığında insanın sorumluluğu

İslam tarihinde mezhep imamları ve hadis derleyenler çoğu zaman sorgulanamaz otoriteler olarak kabul edilmiştir. "Siz onlardan daha mı iyi bileceksiniz?" söylemi yaygındır. Ancak bu yaklaşım, Kur'an'ın bireysel sorumluluk ilkesiyle ve akli gelişmelerle çelişmektedir. Kur'an, insanların sadece güçlerinin yettiği kadarıyla sorumlu tutulacağını açıkça belirtmektedir.

Kur'an-ı Kerim'in Maide Suresi 32. ayeti, insan hayatının kutsallığını vurgulayan evrensel bir mesaj sunar. Bir canı haksız yere almanın tüm insanlığa karşı işlenmiş bir suç olduğunu, bir hayatı kurtarmanın ise bütün insanlığı yaşatmak kadar değerli olduğunu öğretir. Bu ayet, yaşam hakkının dokunulmazlığını ve hayatı korumanın yüce bir erdem

Bu yazı, İslami perspektiften boykot eylemlerinin etik boyutlarını ele alıyor. Filistin halkına destek amacıyla yapılan boykotların, bazen masum insanlara zarar verebileceğini ve İslam'ın adalet öğretileriyle çelişebileceğini vurguluyor. Nisa Suresi 75. ayetine atıfla, zayıf düşürülmüş insanlar için mücadelenin önemini hatırlatarak, boykot yerine daha yapıcı çözümler düşünülmesi gerektiğini savunuyor.

İslam tarihinde, bazı hadislerle Nebimiz Muhammed'e atfedilen sağlık önerilerinden biri olan deve sütü ve idrarının şifa verici olduğu iddiası inceleniyor. Buhari ve Müslim'de geçen bir rivayette, Medine'ye gelen hasta bir gruba Nebimiz Muhammed'in deve sütü ve idrarı tavsiye ettiği, iyileştikten sonra ise bu kişilerin çobanı öldürüp develeri çaldığı

"Kenzül Havas", İslam inancına aykırı büyü öğretilerini içeren tehlikeli bir eserdir. Sahte seyyid Süleyman el-Hüseyni tarafından yazılan bu kitap, "Gizli İlimler Hazinesi" anlamına gelir ve eski Mısır-Mezopotamya büyü ritüellerine dayanır. İslam dünyasında büyü, bireysel inançları ve toplumsal düzeni bozma riski taşıdığı için yasaklanmıştır. Bu tür eserler kötü amaçlarla

İslam'da yaratılış anlayışını özetleyen bu metin, Allah'ın mutlak gücünü ve iradesini vurguluyor. Yaratılışın evrim hipotezinden farklı olarak, Allah'ın "Ol" emriyle anında gerçekleştiğini belirtiyor. Bakara Suresi 117. ayeti referans göstererek, Allah'ın yaratma kudretinin anlık ve kesin olduğunu, hiçbir gücün O'nun iradesine karşı koyamayacağını açıklıyor.

Evrenin muhteşem düzenini bir saate benzeten bu metin, dünyadaki kompleks sistemlerin tesadüfen oluşamayacağını vurguluyor. Ağaçlardan kuşlara, insan vücudundan ekosistemlere kadar her şeydeki hassas dengeyi ve kusursuz yaratılışı örnek göstererek, tüm bunların rastgele bir araya gelemeyeceğini, tıpkı karmaşık bir saatin kendiliğinden oluşamayacağı gibi mantıklı bir şekilde anlatıyor.

Evrenin başlangıcı olan Büyük Patlama'dan sonra atomların oluşumu ve bunların birleşerek galaksileri, gezegenleri ve yaşamı meydana getirmesi anlatılıyor. Metinde, evrendeki kusursuz düzenin rastlantılarla açıklanamayacağı ve şuursuz atomların kendi kendine bu mükemmel sistemleri oluşturamayacağı vurgulanmaktadır. Evrendeki düzen ve tasarım, derin düşünce gerektiren bir konu olarak sunuluyor.