Efendiler, Türkiyede gerek siyasi arenada, gerek politika sahasında, gerekse aydınlar arasında halen politika ve ideoloji kavramları bir türlü anlaşılamamıştır! Zaten başımıza da ne geliyorsa bu iki mefhumu birbirine karıştırmamızdan geliyor. Bu tespitimi lütfen realist bir genç kalemin veya okurun tespiti olarak görün! Zira ideolojiler bildiğiniz tanım üzere, fikir

İstanbulda bir insan olarak solumak ne zor imiş. Elbette bir bedeli var bu memlekette yaşamanın üstelik bedelini nefeslerimizle ödüyoruz. Çünkü, yaşamlarımız, beklenmedik çizgiler arasında zikzaklar çizen bir oyun bu şehirde. Bir anda yükselişler, inişler, bir anda seslenişler ve susuşlar, bir anda yaşananların iyiliği kötülüğü ve yine beklenmedik yahut

Hani biri gelecekmiş gibi, o pencereden bu pencereye telaş içinde koşuşturmalar içindedir insan Gözleri, aşağıdaki yokuşu arşınlar sürekli. İstem dışı bir tike uğramış gibi ayakları koşuşturup durur devasa evin kendisine dar gelen odalarında. Kulaklar kapıya dayanmış, bir tık sesinin yoğun özlemindedir. Saniyeler zamanı örerken, hep aynı kelime desenlenir

Hiçbir güç, büyümeyi önlemeyi mümkün kılamaz ve büyüyen yalnızlıklarımızı Zira, büyüdükçe yalnızlaşıyor insan. Kendine dönüyor, aynaya bakmaksızın kendini görmeye yöneliyor. Yoğun bir arayış bu. Yaratıldığı çamuru, yaşamanın gerçeğini arama senfonisi. Ademe ulaşmak istercesine zorluyor insan kendini, bunalıyor, gerginleşiyor, asabileşiyor.

Çocukluğumdan buyana ilgi alanıma girer tarih. Görsel zekâ olmam mukabilinde çoğu konuşmalardan, çoğu resimlerden, buluntulardan yola çıkarak bir çok araştırmalarım neticesinde hep hissettiğim istikametin tam merkezine çıkmıştır yolum Bunun için biraz inat, biraz sabır, biraz da düşünüp sorgulamak yetiyor insana Evet, bu yüzden hep tarihi kimlerin yazdığını merak

Evet, günün ışığı kayboluyor, yani gündüzün aydınlığı körleşiyor. Hür türlü eylem ve hareketler hep değişmek zorunda. Aydınlık ve karanlığın farklılığı insanı müthiş değiştiriyor, sarsıyor Gözbebekleri büyüyor insanın, ruh adeta boyut değiştiriyor. Yarın güneş yine doğacak belki ve belki gözlerimiz ufuk çizgisini bir daha yakalayacak Ama bugün bitmiş olacak

İnsanı yıkayan en temiz suyun kendi teri olduğuna inanmış olacak ki, uzun zamandan beri vücuduna başka su değdirmemeye özen gösterdiği ilk bakışta anlaşılıyordu. Kırçıl saçları öyle yapağılaşmış ki görseniz içiniz acır İri yapılı, badem gözlü, yüzü çopurlaşmış, buğday rengi yüzünü kapatan 5 aylık sakalı, ağzına doğru sarkan intizamsız

Sizi dinleyen aydını hala ikna edememişsinizdir. Ne yapardınız? Hiçbir zaman onunla aynı planda bulunmuyorsunuz nasıl olsa... O, şu özel entelektüel namussuzluk planında yer alıyor da ondan kendinizi dinletememişsinizdir

Çok sevdiğim bir kardeşim ile gündelik işlerden hasbihal ediyoruz. Nasıl oldu anlamadım laf geldi dolaştı erkeklerimiz-bayanlarımız olayında düğüm oldu kaldı... Ahmet Bey kardeşim bu düğümü az da olsa gevşetmek ve çözmek için konuşmasının devamında bana dönerek; yahu üstadım hanımları anladık da sen nasıl bilirsin Türk erkeklerini deyince kem-küm

İnsanın kendi gözünü kontrol etmesi, gözünü herhangi bir haram noktaya dikmeden bir iş yapması ne kadar güç modern dünyada değil mi? Görünen o ki, asrın görüntü merkezli medeniyetler dünyasının tam kucağında oturuyoruz. Ve insan da bu asrın kendisine nimet diye sunduğu görüntülerle düşünüp, inanıp, hayatını da görüntülere bakarak

Zaman su gibi akıyor gerçekten. Kapkaranlık hiç ışık görmemiş günahların perdelendiği bir gecenin biraz daha uzamasını dilemenin de hiçbir anlamı yok ki. Fakat aydınlık, er geç cürümümüzün perçeminin bir ucundan yakalayıp, yüzümüzü utanç kırmızısına boyayacak elbette

Ağlamanın Sanskritçesi olmaz ve gülmenin / İngilizcesi / Acıların bizi

Ne vardı / Boş bir heves uğruna / Yollara düşecek!

Ne zaman kış ve kar ile ilgili bir yazı yahut şiir görüp okusam, aklıma hep tedbir almak gelir istemsiz Kış gelince insanlar tedbir alırlar yollarda, hanelerde, iş yerlerinde! Kar yağınca araçlar kaymasın diye zincir takarlar sürücüler! Yanlarında takoz ve çekme halatı bulundururlar

Dünyanın içinde yaşayan biz yerliler görmeli ki geçmiş hızla bizden uzaklaşıyorken, gelecek düşüncenin kalıplarını zorlayan yeni çehrelerle bize doğru hızlı bir şekilde yaklaşıyor diyebiliriz.. Evet, denizler berrak maviden bulanık griye dönüşüyor, çocuklar oyuncaklarını arkadaşlarıyla paylaşmıyor, babalarda öğüt yerine ihtiras sözcükleri dolduruyorsa çocukların kulaklarından beyinlerine, geçmişi özlemek ister istemez

Aslında matemler, alışılmamış ölümlerin süsüdür sevgili okuyucu. Fakat matem ölüye değildir de insanın kendi aczine, kendi yoksulluğuna ağlayışıdır. Yani, bir ölü kendisine matem yakıldığını duyabilse eğer, inanın matemden iğrenirdi belki de. Onun için matem ölünün değil, ölü sahibinin serinliğidir

Canım ülkemin insanlarının sevgi ve cinsellik konusundaki ihtiyaçları dillere destandır. Tam da bu noktadan bakıldığında Türk Erkeğinin dünya literatüründe bu noktada bir şanı ve şerefi dahi vardır diyebilirim. Sizler de bu övgüyü büyük bir ihtimalle çeşitli vesileler ile zaten duymuşsunuzdur! Bu tarz insanların neden bu tutum içerisinde bulunduğunu

Her şey zihnimden film şeridi gibi geçiyor adeta.. 90lı yıllarda Terminatör serisinin ilk filmini izlediğimde nutkum tutulmuştu. Kendi vücudumu bir ay boyunca tıpkı bir robot gibi kullanmaya kalkışmıştım. Babamın uyarılarından sonra normal hayata dönüp, etten kemikten bir insan olduğumu kabul etmiştim. Böyle başladı biz 80 lilerin teknoloji hikâyesi,

Işıl ışıl one Saturday sabahı yatağımdan kalktığım gibi Nike terliklerimi giyip WCnin yolunu tuttum. WCye uğradıktan sonra salondan mutfağa doğru ilerledim. Mutfakta eşimin bana kahvaltı hazırladığını görünce good morning honey dedim. O da good morning bey diye karşılık verdi. Ehh bu sabah Holiday olunca bende onlara biraz zaman

Evet, durum çeşitli devletlerin aynasında böyleyken bizde bu konuda bir Amerikan usulu trafik kural ve biçimi neden bu kadar yaygınlık kazanamadı diye de sorgulamak lazım. Azıcık insanımızı tanıyorsam ve ruh haletlerini de duygularını da kendi çapımda çözebildiysem şöyle bir tahlili yapma hakkına sahibiz.
1. Türk insanının