"Yazar, roman karakterinin yatağını toparladığı anda öldürdüğü tanrıdır." — Ursula K. Le Guin (Kurgusal)"
"Yazar, roman karakterinin yatağını toparladığı anda öldürdüğü tanrıdır." — Ursula K. Le Guin (Kurgusal)"
Şarkılar taç yapmıyor artık sevgilinin başına. Çünkü bilmiyor sevgiyi kendini sevdirenler…
Uçuk pembe olmuş dünyanın rengi. Uçan pembe mi, yoksa pembenin düşleri mi gören yok. Bir tren kalkıyor acı çığlıklarla gardan… İçinde pembenin kaçan fırsatları olmalı…
Tvde çok sayıda rakibim var. Onlarla nasıl başedeceğimi bilemiyorum.
YZ
Ormanda on kaplan gücünde.
İtirafım bu sana hiç bilmediğin için içimdekileri.. Hiç duymak istemediklerin. Sana ait bu yazı bir gün okursun nedenlerine sonuç olsun diye.
"Karar verdim, sarıyı seveceğim.
Sarı gülü, Sarı kediyi, Sarı papatyayı...
Yeni bir sayfa açıyorum.
Lise sıralarında başladığım, yazma tutkuma, devam ediyorum.
İlham gelse de,
Çok zaman önceydi... Boğaz’da dalgın dalgın araba kullanıyorum. Aşiyan’a geldim, Bebek göründü ve trafik tıkandı. Adım adım ilerliyoruz. Radyodan bir müzik yayılmaya başladı, arabanın içinde şöyle bir dolanıp ruhumun en derin köşelerine iniverdi bir anda nağmeler... O ne güzel klarnet öyle diyorum içimden. ‘Istanbul Istanbul Olalı’ çalıyor...
Denizin yığın yığın olduğu bir yerde tek başınıza oturmuş,düşünüyorsunuz...
"Ben olmasam acaba nasıl olurdu..."
...
Savunmaya kalkma kendini,
sen kendince hep haklısın,
en iyisi, sadece seviş benimle;
sen sus,
sus birşey söyleme.
Korktuğun,ağladığın görülmemeliydi,zayıf sanırlardı.
Gülümsememelilerdi herkese,hafif algılanırlardı.
Bilmiyorum diyemezlerdi,cahil sanılırlardı.
Derler ya hayatta her an öğrenilecek yeni birşey var diye. Haklılar hayatta her an görülecek yeni bir yaşam, yeni bir dünya, yeni insanlar, yeni İstanbul varmış...
Yikik Kentleri̇n Terkedi̇lmi̇ş Evleri̇nde Eski̇den Kalma Bi̇rkaç Çocuk Gülüşü O Kadar…
Bir ülkedeyim.
Yaşıyorum ama aynaya doğru...
Ülkem sınırlarım değil,
ama kendisi;
sınırlarının toprak toprak altında...
