"Yazmak, cennette intihar etmek gibidir; her şey güzel, ama sonuç korkunç." - Mark Twain (kurgusal alıntı)"
"Yazmak, cennette intihar etmek gibidir; her şey güzel, ama sonuç korkunç." - Mark Twain (kurgusal alıntı)"
İçinde koca bir geçmişi barındırırken elbette gitmek kolay değildir.
Sen ise korkarsın açılan boşluğun kalıcı olacağından yada dolduranın alışkanlık halini alacağında...
Yüksek kaldırımda dururken, ?Zamanın başından beri burada? yazılı bir levha hayal ediyorum ayaklarımın hemen dibinde. Üzerimde yolların tozu, kuşların küflü yeşil lekeleri, yüzümde yağmurların yollu izleri, görmüş geçirilmiş gözlerimde yılların yorgunluğu
Sadece sendin ve sadece etrafa neşe saçan gülüşün, içten bakışın, beni kor gibi yakışın vardı...
Şimdi sen yoksun...
Gel çağrısı genel ve öz itibariyle iki bölümden müteşekkildir. Bu ikili mıknatısın kutupları gibi birbirlerinden farklıdır. Aradaki mesafe alnı rahmet yüklü bulutlara değen dağlar ile vadinin derinliklerinden nazlı nazlı süzülen nehirler arasındaki mesafeden daha aralıdır.
ATEŞ,SU,HAVA VE TOPRAK
İnsanoğlu birbiri ile hiç alıp veremediği, bir şey yokken,birbirinden GICIK kaptım diyerek sevmez, hoşlanmaz,kanı ısınmaz,Yıldızı barışmaz gibi kavramları, sebep yokken öne sürer.Size bu gün, buna sebep olan MAYA dan söz edeceğim.
Hayatı sorguladığım bir kış gününde yazmıştım bu yazıyı. Hayatı ve Adaleti...
Kalemim canlanır ansızın, yazmaya başlar kendiliğinden... Bazen kendimi kalemimin oyuncağı gibi hissediyorum...
O kadar yalanmış ki masallarımız, geri dönmeye karar verdiğimizde, arkamızda bıraktığımız ayak izlerini bile bulamadık. Ne yürümeyi becerebildik geleceğe doğru, ne de geri dönmeyi adamakıllı. Meğer masalmış tüm yaşadıklarımız ve yalanmış tüm masallarımız.
