"Yazmak, varoluşsal krizin en zarif, en pahalı ve en az etkili çözümüdür." George Bernard Shaw (kurgusal)"
"Yazmak, varoluşsal krizin en zarif, en pahalı ve en az etkili çözümüdür." George Bernard Shaw (kurgusal)"
Bugün 11 Ekim 2007, günlerden perşembe.Ramazan bayramının arefesindeyiz.Günlerdir şehit haberleriyle yer yerinden oynamıyor, binalar yıkılmıyor.Haber bültenleri şehitlerin cenaze törenlerinden verdikleri görüntülerin ardından belki hayatın gerçeği bu olduğu için ama benim bir türlü kabullenemediğim komik haberler de verebiliyorlar.İnsanlar işe gidiyorlar, yemek yiyorlar, espri yapıyorlar, gülüyorlar. Kısaca kalmadıkları yerden devam
Tamtam sesleri kulaklarımda.Hızlı hızlı yürüyorum sık ağaçların arasında . Güneş ışığı yok.
yağmurun sesi kesilir de dün gibi olur, çiçeğe durmuş özlemler, hicrana düşen yürek, kanayıp duran vuslat, hayatı yoran, dürtükleyen sevda çoğalır; künyemize şivan, bahtımıza gurbet düşer. . .
Belkide hepimizin hayatında platonik olarak başlayan bir aşk vardır. Sonrada başladığı gibi biten. Ama hep özel bir yerde kalan ve hiç tükenmeyen bir aşk.
Ulaşılmayan aşklar mı kalıcılığını korur diye soruyorum hep kendime. Mesela efsanelerde öyle değil midir? Aslı ile Kerem, Leyla ile Mecnun gibi. Kavuşsalardı
Günün 12 saatını hasta başında hastahane kapılarında nasıl geçirir insan, neler yapar, neler düşünür?
Dertleşmek istedim sizlerle, razılığım ve isyanım var sessiz sedasız.
Akşam saatleri; grupla birlikte öyle güzelleşiyor ki kordon, insanın bu güzel manzarayı ve sakinliği bırakıp eve gidesi bile gelmiyor, özellikle yaz akşamlarında...
Şimdilerde düşünüyorum da en son ne zaman akşam saatlerinde kordonda yürüyüş yaptım diye. Gerçekten bunu düşünmem bir hayli zamanımı alıyor ve uzun süre hatırlayamıyorum...
