"Okumak, ölüme mahkum bir zihnin, hayata karşı son isyanıdır." - Umberto Eco (kurgusal)"
"Okumak, ölüme mahkum bir zihnin, hayata karşı son isyanıdır." - Umberto Eco (kurgusal)"
Ya Malatya’yı sana gereği gibi tanıtmadılar ya da sen Malatya’yı yanlış anlamışsın Fatma hanım. Hem yemeklerden çok Malatya’nın anlatılacak başka yönleri varken sen ne diye Viyana usulü şnitzel’le gündeme geldin ki?
İnan bu senin şansızlığın, bu saatten sonra kaç yazı yazarsan yaz seni hep Viyana usulü
13 Aralık'ta bir kaza geçirdim şükür iyiyim. Korkusu bende kaldı acısı çoktan geçti.
YZ
https://www.youtube.com/watch?v=r8Okis3t2Q8&index=7&list=RDAtYmhMisT5s
Açmak isterken kelepçelerini
İnat inat kapanır gecede gözler
Uykuyla verirken savaşını
Yarı uyur yarı uyanık karmakarışık hisler
Bu aralar hedefimde çok yağlı bir ördek var. Senelerdir tam kıvamına gelsin doğru zamanı yakalayayım diye sabrediyorum. Sonunda kıvama geldi. Ülkenin birinin zenginliklerine göz koyduk biz arkadaşlarla... Bir politikacı satın alıp onu büyüttük, şimdi nasipse onunla ülkeyip kesip paylaşıp yiyecez.
Ali Tuluk, Kıbrıslı bir şair. Şiiri kendine dert etmiş emektar bir şiir işçisi. Kendisine Vefa Arayan Şair diyor. Bu vefayı da O, şiirlerde buluyor. Şiirlerinde aşkı, segiyi, dostluğu anlatıyor. Ama onun şiirlerinde hep acı, gam keder vardır. Mutluluk yoktur. Kendi yarattığı dünyasında barı ve huzur içinde yaşamak ister...
Bugün bile bazı dinler, dinden ayrılanlarla veya başka bir inancı seçenlerle görüşmeyi, selamlaşmayı, iletişim kurmayı imansızlarla uygunsuz boyunduruğa girmeyin diyerek yasaklamaktadır.
Benim pek beğendiğim ve yılan balığı!! karakterinde adamlar için söylenmiş bir dize vardır;..
Ne kendi etti rahat, Ne âleme verdi huzur,
Yıkıldı gitti cihândan, Dayansın ehl-i kubûr!...
ey sevgili herkes sevdiceğine seni seviyorum der. ben seni görünce nutkum tutulur, sesim kısılır; ben seni görünce konuşamam ki. ey sevgili seni görünce yüreğim duracak gibi olur, nefesim tıkanır. sana seviyorum desem ardından selam okunur. herkes sevdiceğine bas bas sevgisini bağırır. ben seni görsem susarım. ey sevgili bir
Biz toplum olarak kuklaları çok severiz. Onların eylem ve söylemlerini zevkle ve heyecanla izleriz. Sabah akşam onlardan söz ederiz. Çılgınlıklarına, cesaretlerine, giyimlerine ve yaptıkları işlere hayran kalırız. Ve onlara benzemeye çalışırız.
Sahi diyorum bu yaşadıklarımız bir rüya ve kâbus mu diyerek kolumu çimdikliyorum, acıyor kolum demek ki rüya kâbus karabasan değil bir gerçekmiş Keşke ah keşke bir rüya olaydı bir karabasan olaydı uyanınca oh rüyaymış der rahatlardık...
