Kur’an, insanların büyük çoğunluğunun ‘alçaltılmış’ kılındığını, samimi iman sahiplerinin ise ‘üstün’ olduğu gerçeğini vurgular. Kur’an’ın ışığında/rehberliğinde yaşamayı seçen insan, çoğunluğun yaşadığı sıkıntı ve karanlıktan kurtulur; Allah’ın dilemesiyle aydınlığa ve güzelliklere ulaşır.
Bir ayrılığın ardından; ağlayan bir çift göz yaslamış sırtını,
Dünya dönüyor. Yaşam inişiyle yokuşuyla sürüp gidiyor. Küçükler yaşlanmanın ne olduğunu aklına bile getirmeden büyüyor.Küçükler için her geçen gün kazanç sayılırken yaşlılar için her geçen gün kayıp
Dünya, amaçsız mücadele için değil, imtihan olmak için yaratılmıştır. İnsan, karmaşa, açlık, hayat pahalılığı içinde süründüğünü/perişan olduğunu söylerken, gerçek kurtuluşu aramakta mıdır? Oysa sonsuz güç sahibi Allah insanlığa kurtuluş yollarını gösterir...
İnsanoğlu,fıtratı icabı özgürlüğe düşkündür.Onu aç ve susuz bırakabilirsiniz ama esaret altında yaşamaya razı edemezsiniz.Sözü edilen insan,bir de Türk milliyetine mensupsa özgürlüğe olan meyli çok daha fazladır.
Cahiliye toplumlarında ‘hayatın bazı kesin gerçekleri’ olduğuna inanılır. Onlara göre ‘büyük balık küçük balığı yutar’, ‘iyilik yapmak saflıktır’, ‘doğru söyleyen kaybeder’, ‘para her kapıyı açar’…İşte bunlar ‘hayatın gerçekleridir’. Bu çarpık prensipler cahiliye insanlarının yaşamlarına yön verir.
Dışarı bakıyorum,canım sıkılıyor. Hiç çıkmak istemiyorum o an yataktan ama hayat devam ediyor. Bir koşuşturmacadır başladı bile çoktan sokaklarda...
Her insan, bir başka insanın tesiri ile bazen yanlış ve yersiz adımlar atabilir. Neticede hak etmediği zorluk ve sorunlarla karşılaşabilir. Kontrolun elinde olması, iplerin elinde olmasına bağlıdır..
Düşüncelerimin etrafında dönüp dururken baktım nerelere gelmişim... Sabredin biraz... Anafikir orada...
Her ne kadar bazı etkinlikler bizleri heyecanlandırsa da, Malatya eski Malatya değil.
Her ne kadar ilimize davet edilen hocalar, ilim adamları, bilim adamları hatta film adamları Malatya’ya methiyeler yağsa da Malatya (şimdilik) eski Malatya değil.
Temennimiz ve özlemimiz; Malatya’mızda çıkar ilişkilerin bir kenara bırakılıp
Kalabalık, mahşer gibi bir toplumda yaşıyoruz. İnsanın anlaşılması veya anlaşılmamasından daha önemlisi insanın anlaşılır gibi davranması, oturup kalkması, görünmesi daha önemli değil mi?
Osmanlı Devleti ordusunda askerin moralini düzeltmek için değişik yollara başvurulurdu.Mehter takımları askerin coşkusunu artırmak için önemli bir vasıtaydı.
İlk emri :Oku olan bir dinin mensuplarının dünya ülkeleri içindeki yeri ilk emirle ters düşer, derin derin düşündürür beni.
Aşk Mekke’de başlar, aşk Medine’de başlar. Ve vatana dönüş yaklaştıkça hasrette kalplere düşmeye başlar daha o anda. Gözlerde yaşlar sel olur ayrılık akla düştükçe, zorla ayrılan sevgililer gibi kırılır kollar kanatlar. Gönül artık yasa girer, oda tıpkı Kâbe gibi karalara bürünür. Ayrılığın ateşi dönmeden yakar daha ve döndüğündeyse
Oysa insan dedikleri el, ayak, baş değil… İnsan diye manaya derler , suret ile kaş değil…
