• İzEdebiyat > Öykü > Anı |
581
|
|
|
|
|
Sürekli konuşuyor ve beni de anılarına çekiyordu. Bir yandan da vitrin camından şekerliğe uzandı. Diğer elinde limon kolonyası vardı. Aslında bilmediğim insandan özellikle şeker alıp yemezdim. Çekinerek reddettim: |
|
582
|
|
|
|
|
Tabiki son değil,mazoşizan bir kişinin son yarası olamaz. ki...
Aziz nesin'in toros canavarını okuyanlar bilir. Adamı zorla 'canavar' yaparlar, kişiler değil sadece olaylarda... Duygu yıkımları yaşanan bir anı...
|
|
583
|
|
|
|
|
mesafedeki Seyitgazi ilçesine çıktı. Aile büyükleri tarafından, Seyitgazi içinde küçük bir ev tutulmasına, ablamın hafta içinde orada kalmasına, hafta sonu izninde de Eskişehir’e gelebileceğine karar verildi. Ablam, alışıncaya kadar annemin de onunla birlikte kalması için ısrar ettiyse de, babamı razı edemedi. Benim okuldaki huzursuzlarımı da göz önünde tutan babam, ikinci yarıyılımı Seyitgazi’de okumama karar vererek ablamla birlikte beni yolladı. Eskişehir’deki arkadaşsızlıktan uzaklaşmak hoşuma gitti. Annem de arada sırada, hafta içlerinde gelecekti. Neresinden baksan bir saat bile çekmeyen bir mesafedeydik birbirimize. |
|
584
|
|
|
|
|
O çağdaşlaşma yolundaki güzel ülkenin bu günkü acınacak haline bakın |
|
585
|
|
|
|
|
gçmişle geleceğin ortasındaki bir köprüden bakmak gibidir bugün, |
|
586
|
|
|
|
|
Okulda her tip insan bulunur ama bunun farkına birçok şey gibi sonraları varırsınız tembeller mutsuzlar çalışkanlar orta düzey zenginler... |
|
587
|
|
|
|
|
Facebook'un değişik bir görüşle anlatımı |
|
588
|
|
|
|
|
>
-' Seni tanırım: yani beni...Aşk olmadan, içindeki
> serçeyi beslemeden yaşayamazsın. Sen de beni anlarsın.
> Burada çalışmamın tek sebebi; bir piyanoya dokunup,
> yıllar önce elimi tutup 'do' tuşuna götüren hayatımın
> kadınına 'do'ile başlayan |
|
589
|
|
|
|
|
aslolanın hikâyenin içinden geçmek değil, hikâyenin kendisi olmak olduğunu bilmenin de mutlu olmakla ilgisini unutmamak gerek… hikâyelerimizin herhangi bir yerine öylesine kondurabildiğimiz çocuk gülüşlerindeki masumiyetlerin ya da çıkarsız paylaşımlardaki samimiyetin sayısının çokluğu, hayatlarımızın güzel geçtiğinin işareti sayılmalı… insanın geçmişine yaptığı yolculukların durak yerleri kuşkusuz 'iz' bırakan anılarla ilgili… kıytırık, öylesine yaşanmış günlerin de kişiliğin oluşmasında dolaylı olarak etkileri bulunabilir; ama geçmişe yapılan yolculuklardaki asıl etkinin, durak yeri olabilecek yaşanmışlıklara bağlı olduğunu düşünüyorum… |
|
590
|
|
|
|
|
Edebiyatımızın çok yönlü yazarı Necati Cumalı'nın "Selim'i Anarım" adlı öyküsü beni çok etkilemiştir. |
|
591
|
|
|
|
|
bir çocuğun duygularında sevme ve kaybetme korkusu |
|
592
|
|
|
|
|
Paranın vatanında ikâmet edenlerin göçebeliği, senin en derin yerlerine sinmiş de gülebilmeyi hiç unutmayan gözlerinde cayır cayır bir acıyla yansıyan göçebeliğine benzer mi dersin? |
|
593
|
|
|
|
|
Evet bekledim. Neyiniz var sizin? |
|
594
|
|
|
|
|
Çocukluğum,çocukluğumuz....
Hayatı aşağıdan yukarıya seyrettiğimiz yıllar..
Keşke insanlar hep çocuk kalsalar
|
|
595
|
|
|
|
|
Belki kutsal,belki de değil.Bunun tartışması bana düşmez;fakat bunu yine de benim aklım almıyordu.Sırf sevgi olduğu için en aşağısı kutsal kabul edilen bir şey olabileceğini düşünemiyordum.
|
|
596
|
|
|
|
|
Güzel bir temmuz sabahıydı, Topkapı’dan Şehremini’ne doğru yürüyordum. Belediyeye ait otobüs garajının oraya gelmiştim ki, onu gördüm. |
|
597
|
|
|
|
|
Çok çarpıcı olduğunu düşünerek sizinle paylaşmak istedim.Okumakta yarar buluyorum. |
|
598
|
|
599
|
|
|
|
|
"Gelecek günlerde iki torunumla
Parklarda
Gezmek isterim
|
|
600
|
|
|
|
|
Onu en son uzun carsida gördüm. Herzaman ki delikanlılıgı,cüssesiyle iftara çok çok olsa 45 dakika vardı. Eve götürmek iftarı birlikte yapmak istedim ama diyemedim. Sanıyorum babamdan hatirladigim en son adamdı Oymalı... |
|
Anasayfa
