• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
981
|
|
|
|
Bana içimdeki kiþiliðin derinliðini sorma! Ýnan özümün kat(l)ettiði yolun hiçbir önemi yok þimdi/ öylesine bir derinlik bu… |
|
982
|
|
|
|
belki de ben abartýyordum bilmiyorum, belki çok þey bekliyordum aþktan. beklentilerim karþýlanmadýkça da karalara bürünüyordum, sevda rengini yitiriyor artýk ben kararýyordum |
|
983
|
|
|
|
Hayat karþýsýnda sorularý olan insanlar büyük insanlardýr, ama huzurlu olanlar tatmin edici cevaplarý bulunanlardýr… |
|
984
|
|
|
|
(Teninin kokusunu, özlerim tabii ben. Ama sevinirim, bir baþkasý benim kadar içine çekemez.) Büyümeye devam etmeliyim..
|
|
985
|
|
|
|
Aþýk sevdiðini gücendirmekten, onun sevgisinin yok olmasýndan çok çekinir. Allah’a aþkla baðlý insan, bundan daha þiddetle içi titreyerek Allah korkusunu yaþar. Allah’ýn hoþnutluðundan mahrum kalmaktan korkar... Allah’tan gücü yettiðince korkan insan, O’nun buyruklarýna uyma konusunda çok daha dikkatli olur; en çok Rabb’ini sever ve en çok O’na saygý duyar.
|
|
986
|
|
|
|
içimdeki acýya lal tüm lisanlar… ki prangalar öldürmüþ kalemimin reflekslerini. Düþe kalka yürüyen, dizkapaklarý paramparça bir çocuk izleri býrakýyor kaðýtta…
|
|
987
|
|
|
|
Gün doðmadan döneceðim... |
|
988
|
|
|
|
AÞK, bazen çok güçlü bazen zayýf, bazen güneþ gibi bazen mum ýþýðý gibi aydýnlatan ama hiçbir zaman sönmeyen bir ýþýk hayatýmýzda...
|
|
989
|
|
|
|
Herþeye cevap veren yüreðim suskun kalmýþtý bir an..Kalbim týpký eziyet gören bir tutsak gibiydi.Senin tutsaðýn olmuþtum anlamadan .Öyle bir tutsaklýk ki býkýp usanmayacaðým,benii yaþatan bir tutsaklýk..
Ellerim baðlý,gönlüm kelepçeliydi artýk.Kelepçelerimi bizzat kendin takmýþtýn bileklerime.Öyle çok acýttýn ki bileklerimi gözlerine bakarken hissetmemiþim.Ölüme mahkum daraðacýndaki mahkumlar gibi seni diliyorum son nefesimde seni istiyorum.Neredeysen çýk gel sevgisini gönlümün kafesinde hapsettiðim,neredeysen çýk gel aþkýnla huzur bulsun þu yaralý yüreðim.. |
|
990
|
|
|
|
Ve zamanlarýn gölgesi düþtü avuçlarýma, aðýr aðýr tükendi tan aðarýrken, çocuklar geldi geçti bir bir, doðumlarla ölümler el sýkýþtý birden..
|
|
991
|
|
|
|
Annemden öðrenmiþtim bu sözcüðü. Hiçbir ay için kullanýldýðýný da duymadým daha. "Kasýmüstü" yol yakýnken yani... |
|
992
|
|
|
|
Þu anda yazýlmýþ birþey.O yüzden çok nitelikli ya da derinlik sahibi deðil.
|
|
993
|
|
|
|
zor günüm SEVDANIN YOLUNU GÖZLEMEK |
|
994
|
|
|
|
Hayat insana o kadar çok kapýyý açýp o kadar fýrsat veriyor ki...
Ama önemli olan doðru zamanda doðru yerde doðru kapýyý seçebilmek.. Bu da sadece insan mantýðý ile olmuyor, þans faktörü de çok önemli...
Ben mutluluðu buldum,sizlerle paylaþmak istiyorum her duygumu herþeyimi paylaþtýðým gibi...
Umarým okursunuz ve kalplerinizde yaþadýðým mucizenin sýcaklýðýný hissedersiniz..... |
|
995
|
|
|
|
Aþkým apansýz göçeceðini hiç hesaba katmamýþtý, bir anda gidiverdi, üstelik daha da çok gençti zamansýz oldu ölümü. Yokluðuna alýþmak hayli zor oldu seven kalbime ve ben daha buna inanamazken, kocaman bir yalnýzlýk býrakýldý ellerime “al bu sana aþkýndan miras kaldý” diye. |
|
996
|
|
|
|
seni sevenler yüz güzelliðinden, boyunun posunun ihtiþamýndan bahseder. ey sevgili seni görünce intihara teþebbüs eden kiþilerin durumuna düþerim. her yerden sesler gelir, gölgeler düþer etrafýma. hiçbir þey hatýrlayamam. ölüm döþeðindeki hastanýn kendi derdine dönmesi gibi olurum. ey sevgili hastayým sana. ya öldür beni ya da hayata döndür. çaresizliðim kendimedir. beni anca sen iyi edersin. kendime sözüm geçmez. tüm aþk balkonlarýndan sana düþmüþüm. acýlarým sana olan sevgim kadar büyüktür. bu yüzden ey gülüm bana böcek deme. |
|
997
|
|
|
|
Sinsi sinsi kaçýþlara doðru atarken yâ da en aðýr duygularda bile vurduðunu zannederken, kendine bile uyak olamayan o kalbinin ritimsel bozukluðuna sor beni ve dursun artýk ellerin! Gýrtlaðýmda izi kalan yüzük parmaðýnýn kýzarmýþlýðýný soruyorlar bana.... |
|
998
|
|
|
|
Aþk bu mudur?
Aþk böyle mi olmalýdýr?
Nerede kaldý utancýndan sýlanýn yüzüne bakamayan aþýklar?
Nerede þimdi o en eski hatýralar?
|
|
999
|
|
|
|
Sahiden...
Ýnsanýn hangi piþmanlýðý geçmez, hatta gün geçtikçe artar?
Yaþadýklarýnýnki mi, yoksa yaþayamadýklarýnýnki mi?
|
|
1000
|
|
|
|
sevmiyorum… sevmiyorum… sevmiyorum sensiz ne pazarlarý ne baþka zamanlarý…
*anlamak istemediðin bu kadar basit bir cümle iþte* |
|