"Yazmak, aslında sadece yeni bir bahane bulmak için yaptığımız, en güzel erteleme sanatıdır." - Franz Kafka"
"Yazmak, aslında sadece yeni bir bahane bulmak için yaptığımız, en güzel erteleme sanatıdır." - Franz Kafka"
ben bu yazıyı kaleme alırken her daim insan yaşamında hiçbir şekilde mücadelelerinde büyük kayıplar yaşanmaması gerektiğini göz önünde bulundurdum özellikle cehaletin insanoğlunu uğratmış olduğu zararı ziyanı satırlarıma döktüm ve bir ömür haklı mücadelemizin kayıplarla sonuçlanmasına şahit olmak istemedim ve değerli okurlarım için bu yazıyı yazmak ihtiyacı hissettim.
Tuttunuzda rüyada bilgisayar virüsü gördünüz, hadi bunu nereye koyacaksınız? Nasıl tabir etmemiz lazım bu bilgisayar virüslü rüyayı? Ya da son model androyid cep telefonunuzun çalışmadığını ya da çalındığını gördünüz, cep telefonu ile ilgili bir yorumu nasıl bulacağız Rüya Tabirleri Kitabında. Kafamda böyle deli sorular...
YZ
Varoluşun yarattığı sıkıntıları, problemleri, acıları, soruları çözümlemenin tek bir yolu var: Varoluşçuluk. Özgür düşünceye dayanan, her türlü otoriteyi reddeden, insana varoluşunun farkında olmasını sağlayan bir varoluşçu anlayış.
Belki bir daha ki sefere dediğimiz şeyler olmayacak. Ertelemek yerine hızlandıralım yaşanacakları, yapılacakları.
Neden leylek? Güvercin değil, serçe değil, papağan hiç değil, karga zaten olmaz, illa leylek de leylek. Hayır leylekler ne diyor acaba bu büyük iftiraya? Leyleklere sorsalar ''Ulan geri zekalılar bir çocuk doğdu mu en az üç beş kilo biz nasıl taşıyalım kilometrelerce uzak diyarlardan o bebekleri, düşer gagamızdan
Yakup Kadri Karaosmanoğlunun Hep O Şarkısını okudukça, Roman diyordum kendi kendime, silinip gitmiş, herkesin artık unutmuş olduğu acıları anlatmalı Niye peki? Vallahi hiç bilmiyordum niyesini, nedenini, nasılını Başkalarının fark etmediği, hissedemediği acıları yüzlerine çarpmak hoşuma gidiyordu belki de kim bilir
Oysa bakılan şeyi kavrayabilmek, anlayabilmek, sindirip olgunlaştırmak için; eskilerin tabiriyle onda tefani olmak gerekir. Yani, onda erimek, onunla bütünleşmek onda yok olana dek var olmak
An gelir, ölümü özlersin. Bilmediğin, kaçtığın, korktuğun ölümü. Özlediğini sanırsın; düşünmeden, tepkilerin, kalp kırıkların ile.. Hayat. An olur yaşamayı, an olur ölmeyi dilersin. Sonra, o anların içinden geçip gidersin. Usulca, sessizce, ölümsüz olursun
